شطرنج

به چشم هایم نگاه کن

به سیاهی شب

               در دل سپید ماه 

به ستاره هایی که در آن ها حلقه میزنند و 

نفسم را

 به شماره میندازند

نردبان ها سوخته اند!

خزنده ها انتظار میکشند!

زندگی اجباری تر از آن است که 

شطرنج باشد

باید تاس 

بیندازیم و حرکت کنیم!

بیندازیم و بیفتیم

تا شانس بیاوریم 

و آنقدر فراموشی بگیریم

که گورمان را در قبرستان گم کنیم.

#محمد_صادق_امیری_فر