ندهم سکوت خود را

ندهم سکوت خود را به نوای هیچ سازی

که ندارد عشق در من به موذّنان نیازی!

به زمین فتادم و با تو به آسمان رسیدم

چه سقوطِ دلنشینی،چه صعودِ سرفرازی!

نَهراسَم از دمی که به مَزار آوَرَندم

اگر از تو بی وضو هم برسد به من نمازی!!

نه هراسِ از غمِ نان نه امید بر سبویی

رمضان اگر تو باشی بروم به پیشوازی

به مسیر پاکبازان به سرای شعرسازان

چه خوشی از این فزون تر که به عشق دل ببازی؟!

#محمد صادق امیری فر